به منظور بررسی واکنش ارقام روی-کارا و روی-ناکارا گندم نان به کم بود روی (Zn) خاک، این آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل سطوح روی در دو شرایط روی کافی (پنج میلی گرم روی در کیلوگرم خاک) و عدم مصرف روی، ارقام روی-کارا (بیات و نیک نژاد) و روی-ناکارا (هیرمند و کرج 1)، بافت (ریشه و برگ) و مرحله رشدی (28 روز بعد از جوانه زنی و 30 درصد سنبله دهی به ترتیب تحت عنوان مراحل رویشی و زایشی) بود. در این تحقیق فعالیّت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز و فنیل آلانین آمونیالیاز و مقدار مالون دی آلدئید، پراکسید هیدروژن، پرولین، ترکیبات فنلی و آنتی اکسیدانت کل اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین اثرات اصلی و برهمکنش نشان داد تحت شرایط کمبود روی، میزان فعالیّت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز و فنیل آلانین آمونیالیاز افزایش و فعالیّت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز به طور معنی داری (P≤ 0. 01) کاهش یافت. میزان مالون دی آلدئید، پراکسید هیدروژن، فنل و پرولین تحت شرایط کم بود روی به طور معنی-داری (P≤ 0. 01) افزایش یافت. هم چنین فعالیّت آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز، پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، فنیل آلانین آمونیالیاز و مقدار پرولین در ارقام روی-کارا بیش تر و مقدار مالون دی آلدئید و پراکسید هیدروژن در این ارقام کم ترین مقدار را دارا بود. میزان فعالیّت آنزیم کاتالاز در رقم روی-کارا بیات به طور معنی داری تحت شرایط کم بود روی بیش تر از سایر ارقام بود. به طورکلی نتایج این تحقیق نشان داد که فعالیّت آنزیم های آنتی اکسیدانت تحت شرایط کم بود روی در گندم نان افزایش می یابد.

به منظور ارزیابی پاسخ های رشد گیاه چغندر قند به محلولپاشی پرولین و کم آبیاری در مراحل مختلف رشد، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد به اجرا در آمد. عامل اصلی: تیمار آبیاری در 3 سطح (100% (شاهد) 75 و 50 درصد نیاز آبیاری) و عامل فرعی 3 سطح محلولپاشی پرولین (محلولپاشی با آب (شاهد)، 5 و 10 میلی مولار) بود. نتایج نشان داد تنش خشکی باعث کاهش شاخص پایداری غشا و میزان سبزینگی برگ شد و تیمار محلولپاشی 10 میلی مولار پرولین، باعث افزایش تحمل گیاه و افزایش این دو صفت تحت تیمار کم آبیاری شد. تنش خشکی سبب کاهش شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت جذب خالص و وزن خشک اندام هوایی و ریشه چغندرقند در مقایسه با تیمار شاهد گردید. سرعت و زمان کاهش صفات در سطوح کم آبی بیشتر از تیمار شاهد بود و در تیمار محلولپاشی 10 میلی مولار پرولین، سرعت و زمان کاهش مقادیر صفات کمتر بود. همچنین بین شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و وزن خشک اندام هوایی با وزن خشک ریشه بین تیمارهای مورد بررسی همبستگی بالایی وجود داشت. بنابراین، کاربرد پرولین به عنوان املاح سازگار در تنظیم اسمزی گیاه چغندرقند و نقش حفاظتی از طریق واکنش های فیزیولوژیکی تحت تنش خشکی موثر می باشد.

به علت بالا بودن شیوع کمبود روی و نقش کمبود روی در ایجاد نقص، اثرکمبود روی در شیوع پنومونی در این تحقیق بررسی شد. در یک مطالعه به روش توصیفی - مقایسه ای آینده نگر، از بین کودکان بستری به علت پنومونی در بخش کودکان بیمارستان الزهرا در سال 1379 تعداد 30 کودک به روش غیر احتمالی از نوع آسان انتخاب شدند. میزان روی مو با روش فعال سازی با نوترون NAA سنجیده شد. یافته های به دست آمده با آزمون های آماری مناسب مورد آنالیز قرار گرفتند. میانگین روی مو در گروه مورد 88.24±45.17 PPM و در گروه 17.32±50.91 PPM بود که اختلاف معنی دار بود P=0.028 بین سن و میانگین روی در هر دو گروه ارتباط مستقیم معنی دار وجود داشت (p<0.05). اطلاعات به دست آمده نشان دهنده اختلاف معنی دار بین کمبود روی و بروز پنومونی است و نشان دهنده کم بودن غلظت روی حتی در کودکان سالم نسبت به کشورهای دیگر می باشد.

مقدمه: حضور عنصر روی (Zn) برای رشد و تکامل طبیعی نوع بشر اساسی است. در بررسیهای اخیر انجام شده، شیوع سندرم تغذیه ای کمبود روی از 17 تا 43 درصد گزارش شده است. با توجه به اهمیت عنصر روی در دوران بارداری تحقیق حاضر به منظور دستیابی به وضعیت پایه این ریز مغذی در زنان باردار شهرستان اصفهان و عوامل مرتبط با آن طراحی گردیده است.روشها: این مطالعه مقطعی توصیفی بر روی یکصد و پنج زن باردار (55 نفر شهری و 50 نفر روستایی) انجام شده است. نمونه گیری مورد استفاده برای این مطالعه روش چند مرحله ای تصادفی ساده بوده است که طی آن از بین مراکز بهداشتی درمانی شهرستان اصفهان 11 مرکز به طور تصادفی انتخاب و 105 زن باردار تحت مراقبت این مراکز به شیوع تصادفی ساده از بین کل زنان باردار واجد شرایط شرکت در مطالعه ثبت نام شدند. پس از کسب رضایت آنان و انجام مصاحبه یادآور خوراک، ده میلی لیتر خون وریدی ناشتا، از آنها گرفته شد و غلظت سرمی روی به شیوه باز جذب اتمی اندازه گیری گردید. داده های حاصله توسط نرم افزار SPSS، مورد بررسی و استخراج قرار گرفتند.نتایج: میانگین سن زنان باردار مورد بررسی 23.6±5.3 سال و میانگین غلظت سرمی روی در آنان 65.4±9.8 میکروگرم در دسی لیتر بود، که نشانگر کمبود واضح روی در 76 درصد زنان باردار است. حداقل غلظت سرمی روی در زنان باردار با: شاخص توده بدنی(BMI)  کمتر از 20، رتبه بارداری بالا (ششم و بیشتر)، مصرف ناکافی گوشت و لبنیات در هفته، زنان خانه دار و افرادی که همسرانشان کارمند بوده اند، واجدین تحصیلات دانشگاهی، گروه سنی کمتر از 16 سال و  ساکنین شهر و افرادی که مصرف فعال دخانیات داشته اند، مشاهده شد.بحث: نتایج این مطالعه نشانگر کمبود روی در کل زنان باردار تحت پوشش خدمات بهداشتی درمانی شهرستان اصفهان است. کمبود شدید روی خصوصا در زنان با رتبه های حاملگی بالا، تغذیه  ناکافی و حاملگیهای دوسر طیف سنی (زیر 16 سال و بالای 36 سال) با توجه به خطرات و عوارض فراوان کمبود روی در زنان باردار می تواند از عوامل مخاطره آمیز نمودن بارداریها و افزودن به بار مشکلات نظام بهداشتی درمانی منطقه باشد. با در نظر گرفتن شدت کمبود و گستردگی آن در تمامی سطوح اقتصادی اجتماعی و عدم کفایت روی موجود در مواد غذایی مصرفی زنان باردار، ارایه مکمل روی به زنان باردار یک مهم اجتناب ناپذیر است که باید مورد ارزیابی جدی قرار گیرد.

مقدمه. عفونت حاد دستگاه تنفسی تحتانی (پنومونی) یک سوم موارد مرگ دوران کودکی را در کشورهای در حال توسعه موجب می شود. به علت بالا بودن شیوع کمبود روی و نقش کمبود روی در ایجاد نقص ایمنی، اثر کمبود روی و نقش کمبود روی در شیوع پنومونی مورد سوال است. روشها. به روش توصیفی- مقایسه ای آینده نگر، از بین کودکان بستری به علت پنومونی در بخش کودکان بیمارستان الزهرا «س» تعداد 27 کودک بزرگتر از 6 ماه که در آنها علل زمینه ای و یا تقلیدکننده پنومونی و بیماری راکتیو راه هوایی رد شده بود، انتخاب شدند. موی سر کودکان از ناحیه پشت سر به میزان 1 گرم چیده شد و مقدار روی در آن با روش فعال سازی با نوترون NAA  سنجیده شد. یافته های به دست آمده با نرم افزار SPSS و آزمونهای T-Test ،ANOVA و Regression Logistic تحلیل شد. نتایج: گروه مورد بررسی 66.7 درصد دختر و 33.3 درصد پسر بودند، میانگین سن 48.97 ± 58.4 ماه، میانگین وزن 10.22 ± 17.52 کیلوگرم و میانگین قد 26.39 ± 99.4 سانتیمتر بود که با گروه شاهد کاملا یکسان بودند. میانگین روی مو در گروه مورد 88.24±45.17ppm  و در گروه شاهد 50.91 ± 117.32 ppm بود (p<0.05). بحث: اطلاعات به دست آمده، نشان دهنده ارتباط بین کمبود روی و بروز پنومونی می باشد. باتوجه به کم بودن غلظت روی در کودکان سالم نسبت به کشورهای دیگر، بررسی علل کمبود روی و اثربخشی تجویز آن در طی پنومونی در مطالعات آتی توصیه می شود.

زمینه و هدف: روی، یکی از عناصر کمیاب و ضروری بدن است که کمبود آن سبب تشدید آکنه و بروز ضایعات شبیه آکنه می شود. این عنصر در درمان آکنه نیز به کار رفته است. در این مطالعه سطح سرمی روی در مبتلایان به آکنه شدید با گروه شاهد مقایسه شد.روش اجرا: گروه مورد مطالعه از بیماران مبتلا به آکنه شدید مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان امام رضا (ع) و قائم (عج) در سال های 84-82 و گروه شاهد بعد از همسان سازی سن و جنس انتخاب شدند. از هر نفر 5 سی سی خون گرفته و سطح سرمی روی به روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی تعیین شد. مقایسه میانگین میزان سطح سرمی روی در دو گروه شاهد و بیمار با آزمون های t و Mann Whitney صورت گرفت.یافته ها: 30 بیمار شامل 16 زن و 14 مرد با میانگین سنی 19.8±2.05 سال و 28 نفر گروه شاهد، شامل 13 زن و 15 مرد با میانگین سنی 20.78±2.46 سال در این مطالعه شرکت داشتند. میانگین سطح سرمی روی در گروه بیمار 99.85±18.07 mg/dl و در گروه شاهد 101.57±10.52 mg/dl بود. بین سطح سرمی روی بیماران با آکنه شدید و گروه شاهد تفاوت معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: در این مطالعه بین سطح سرمی روی و بیماری آکنه شدید رابطه ای یافت نشد. با توجه به شیوع بالای آکنه و کم شدن موارد کمبود روی در جمعیت عمومی، تعیین اهمیت اتیولوژیک کمبود روی در بیماری آکنه، نیاز به حجم نمونه بسیار زیاد یا بررسی شیوع آکنه در مبتلایان به کمبود روی دارد.

مقدمه: «روی» یکی از عناصر کمیاب اصلی بوده که در حیات سلول های انسان نقش مهمی دارد. روی در سیستم عصبی مرکزی به طور غیریکنواختی پراکنده بوده و از پایانه های عصبی می تواند آزاد شود. گوش داخلی بالاترین غلظت «روی» را در بدن دارا می باشد. کمبود «روی» از این رو می تواند باعث ایجاد برخی اختلالات عملکردی گوش داخلی مانند وزوز گردد. روش کار: 8 بیمار با محدوده سنی 55-20 سال که دچار وزوز گوش بودند ولی هیچ پاتولوژی واضح دیگری در گوش نداشته و هیچ دارویی نیز مصرف نمی کردند در این مطالعه شرکت داده شدند. همه بیماران در درمانگاه گوش و گلو و بینی بیمارستان قائم (عج) معاینه شدند. گروه کنترل شامل 80 فرد سالم همگون از نظر سنی و جنسی بود. یک نمونه خون جهت اندازه گیری سطح روی سرم تهیه شد. متوسط حساسیت شنوایی به صورت آستانه های شنوایی در 4 فرکانس 500، 1000، 2000 و 4000 هرتز اندازه گیری شد. بحث و نتیجه گیری: اختلاف قابل اهمیتی در سطح روی سرم بین بیماران مبتلا به وزوز و گروه کنترل وجود نداشت. همچنین اختلاف قابل اهمیتی در سطوح روی سرم بین مبتلایان با کاهش شنوایی و گروه کنترل، یا بین مبتلایان به وزوز با شنوایی طبیعی و گروه کنترل مشاهده نگردید. این یافته ها پیشنهاد می نماید که «روی» در ایجاد وزوز گوش دخالت ندارد.

سابقه و هدف: کمبود روی عوارض شناخته شده ای دارد و گزارش هایی از کمبود آن در ایران مطرح است. بیماران تالاسمیک تحت درمان با داروی شلاتور آهن یعنی دسفرال می باشند که مقداری هم روی دفع می نماید؛ بنابراین امکان کمبود آن مطرح می باشد. به منظور تعیین رابطه مصرف دسفرال با کمبود روی این تحقیق بر بیماران تالاسمیک بیمارستان بوعلی سینا ساری در سال 1377 انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق به روش Cohort انجام شد. گروه مورد بیماران با تشخیص قطعی تالاسمی ماژور و تحت درمان ترانسفوزیون خون و دسفرال و گروه شاهد برادران و خواهران همسان از نظر جنس و سن بیماران بودند. از هر یک 5 ml خون ناشتا اخذ و ادرار 24 ساعته جمع آوری شد. میزان روی با استفاده از کیت کارخانه RUNDOX با دستگاه جذب اتمی و نیزکراتینین ادرار به روش Jaffe با دستگاه اتوآنالایزر 1000 – RA اندازه گیری گردید. به دلیل ناهمگنی یافته ها برای مقایسه دو گروه از آماره signed rank test استفاده شد. نتایج : 32 نفر مورد بررسی به صورت 16 جفت مشابه بودند. میزان روی سرم گروه شاهد 98±17 و گروه مورد 112.7±23 میکروگرم در دسی لیتر بود (P<0.001). میزان روی سرم در مقایسه با محدوده طبیعی کیت مورد استفاده در تمام افراد گروه شاهد و مورد طبیعی بود. روی ادرار 24 ساعته در گروه شاهد 96±112 و مورد 120±66 میکروگرم در دسی لیتر بود (P<0.05) میزان دفع کراتینین (mg/kg) در دو گروه مشابه بود. استنتاج: بیماران دچار تالاسمی ماژور که دسفرال مصرف می کنند دفع روی بیشتری نسبت به گروه شاهد دارند ولی این امر باعث کمبود روی سرم آنها نمی شود. احتمالا به علت ترانسفوزیون های مکرر انتقال میزان زیادی روی نیز صورت می گیرد. انجام تحقیق بیشتر برای تاثیر و یا نقش ترانسفوزیون های مکرر بر میزان روی سرم و ادرار توصیه می شود.